Γεννήθηκε στην Αμμόχωστο το 1943. Σπούδασε ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές Φιλοσοφίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης (Γαλλία). Από το 1965 μέχρι το 1969 εργάστηκε στην Κύπρο ως καθηγήτρια στη μέση εκπαίδευση. Από το 1969 εργάστηκε στο Υπουργείο Παιδείας της Κύπρου, ως υπεύθυνη διεθνών σχέσεων. Συνεργάστηκε με το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου, ως παρουσιάστρια προγράμματος για τους νέους.
Το 1976 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου εργάστηκε στην εκεί κυπριακή πρεσβεία ως μορφωτική ακόλουθος. Στη συνέχεια, εργάστηκε ως αρχισυντάκτης σε αθηναϊκό περιοδικό. Παρουσίαζε επίσης από το ραδιόφωνο της ΕΡΤ 1 την εκπομπή «Κύπρος, Μύθος και Πραγματικότητα».
Δημοσίευσε ποιήματα, πεζογραφήματα και κριτικές. Δημοσίευσε επίσης κείμενα πάνω σε θέματα κοινωνιολογίας και ψυχολογίας. Εξέδωσε δυο βιβλία: μια συλλογή διηγημάτων με τίτλο Εἰς Ἑαυτόν (Αθήνα, 1971) και μια ποιητική συλλογή με τίτλο Ἡ Εὐλαλία, ὁ Ἰάσονας καί ἡ Γιαλοῦσα (Αθήνα, 1980). Το 1972 τιμήθηκε με έπαινο από το Υπουργείο Παιδείας της Κύπρου για το βιβλίο της Εἰς Ἑαυτόν.
Επανήλθε στην Κύπρο, όπου και εργάστηκε ως καθηγήτρια σε σχολεία μέσης εκπαίδευσης. Παράλληλα συνεργάστηκε με το ραδιόφωνο του ΡΙΚ. Συνεργάστηκε επίσης με την εφημερίδα Ο Φιλελεύθερος.
Το 2006 διορίστηκε πολιτιστική ακόλουθος στην Υπάτη Αρμοστεία της Κύπρου στο Λονδίνο.
Δείγματα Γραφής
Λέω πως θά’ρτω
σε ώρα ανύποπτη
-μην περιμένεις
Κούτσαλα-κούτσαλα
Απ’ τη Γιαλούσα της Κυριακής
Θάρτω σημάδι
Μιας Γιαλούσας ερειπωμένης
Λέω πως θάρτω
μη με πιστεύεις
να καρτερείς
Φέρνω αγρέλια
μεσ’ στο μαντήλι
Μιας Μαρίας ξενητεμένης
Φέρνω αχινούς
μεσ’ στου Μιχάλη το σακκί
Και δυο μηνύματα του Καουτζιάνη
αγνοουμένου
πως τον σκοτώσαν
Μην καρτερείς.
Λέω πως θάρτω
κούτσαλα-κούτσαλα
Μην περιμένεις
να καρτερείς.
2016
“Εύοινος και ευέλαιος” (*)
βροτοκτονείσαι ανέκαθεν
Αχ Μάνα μου,
φωτογραφημένη
τσίτσιδη Αφροδίτη
στη Φάρμα των Φαύλων
να στάζεις βρότο
στα σφαγεία των δικών
Η πέριξ ουσία
Η μόνη περιουσία
που η Μάνα Αθηνά
έδεσε σε μαντήλι
στον κόρφο μου:
“Σύναξε τις λέξεις μας
και σύνταξε
και φύτεψέ τες
στο New Southgate
Να μυρίζουν
ανάμεσα σε πρόσφυγες
και μετανάστες του κόσμου
Την κυρία Χρυστάλλα
Και την Αρμενούδα Λούσυ
Που έρχονταν για καφέ και
τύχη.
Έβαλα μέσα ένα κωνσταντινάτο
και μερικά ονόματα
Πέτρος Γιάλλουρος για όλους
και Αντρέας Μαραγκός
για τους μισούς
του μίσους τους
Δεν σ’ έχει χρεία
η Φάρμα των Φαύλων.
Καταργήθη
η καλλιέργεια
Εισάγουμε μόνο χρέος
Απομειούται η Μνήμη
και ταυτοποιείται
η παράδοση.
Φύγε κόρη μου”.
ΣΗΜ(*). Ο Στράβων, Γεωγραφικά, ΧΙV (5) για την Κύπρο: ‘’Κατ´ ἀρετὴν δ´ οὐδεμιᾶς τῶν νήσων λείπεται· καὶ γὰρ εὔοινός ἐστι καὶ εὐέλαιος σίτῳ τε αὐτάρκει χρῆται.’’
Θαλασσινός ο κόρφος σου κι ανθοί στις αμασχάλες
κι ολόδροση πως μύριζες στις πρώτες τις ψιχάλες
πόλη που παίζαμε παιδιά μες την πλατιά ποδιά σου
με ψάρια και λεμονανθούς χαμήλωσ’ τη ματιά σου.
Τις θύρες σου να κλείσεις θες και να μας περιμένεις
και μυρωδιές και ομορφιές τον ξένο να μη ραίνεις
σφάλιξε κλείσε δίπλωσε παράπονο στα χείλη
χώσου στην άμμο Αμμόχωστος σαν σπάνιο κοχύλι.
Και μεις πουλιά που διώξαν μας τον Αύγουστο οι εχθροί σου
να ξέρεις θα γυρίσουμε πιστοί στην άνοιξή σου.
Σφάλιξε κλείσε δίπλωσε παράπονο στα χείλη
χώσου στην άμμο Αμμόχωστος σαν σπάνιο κοχύλι
θαλασσινός ο κόρφος σου κι ανθοί στις αμασχάλες
κι ολόδροση πως μύριζες στις πρώτες τις ψιχάλες.
